Wiersze

Aleksandra Kutek· - lat 11 (rok szkolny 2010/2011)

"Fryderyk Chopin"

Przyszedł na świat przy skrzypiec dźwięku,

Pełen talentu i pełen wdzięku.

Nadzwyczaj zdolny, w Żelazowej Woli

słuch swój i talent muzyczny szkolił.

Uczył się pilnie - muzykę kochał,

słysząc fortepian ze wzruszenia szlochał.

Później w Warszawie - pierwsze sukcesy

swymi kompozycjami widownię cieszył.

Wiedeń i Paryż, Drezno i Stuttgard

- młody artysta azylu szukał.

Zmarł wśród przyjaciół, kompozytor wielki

całą swą twórczość, dorobek wszelki

wszystkim nam, potomnym pozostawił

I Ojczyzną w świecie szerokim rozsławił

Anita Karaś - lat 11 (rok szkolny 2010/2011)

"Chopin"

W Żelazowej Woli chatka stała

Gdzie mateńka Fryderyka wychowywała

Chopin dzieckiem był wrażliwym

Muzykalnym i nadwyraz miłym

I gdy cztery lata miał

To już na fortepianie grał

Gdy dwadzieścia lat miał

To cały świat go znał

Do Paryża wyjechał,

Tam zachorował i zmarł

Zewsząd ludzie płakali

Wielkiego muzyka żegnali

Na cmentarzu Pere Lachaise

30 października pochowali

Weronika Smyk - lat 11 (rok szkolny 2010/2011)

"Chopin"

W Żelazowej Woli urodzony

Niezwykłym talentem obdarzony.

Na Fortepianie przepięknie grał

I świat cały muzyką swą zachwycał.

Z fortepianu chopinowska pieśń płynie

O białej narzeczonej i łące zielonej.

Słucha kompozytora cały świat

Każde drzewo i każdy ptak.

Nagle! Echo drży, kwiaty ronią łzy

Nad łąką rozciągnęły się ciężkie mgły.

Odszedł nasz kompozytor wielki

Umilkły jego fortepianu dźwięki.

Jego serce w Polsce pozostało na wieki

Choć pochowany w kraju dalekim.

Cały kraj Chopina pamięta i czci

Wspominając jego życia dni.

Kinga Sobczuk - lat 12 (rok szkolny 2010/2011)

"Fortepian"

Cisza...

Nagle jakaś postać siada za fortepianem

Zaczyna grać

Ludzie pytają:

Kto tak pięknie gra?

Cichy głosik odpowiada:

- To Chopin...

Fortepian gra

Coraz głośniej

Coraz piękniej

Zachwyt ogarnia wszystkich

Im piękniej gra

Tym więcej łez spływa po policzkach

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł